در بینِ شیارهای مغزم

من‌که قسمتم نشد همراهت باشم،

ولی مطمئنم کنار تو بودن قشنگ‌ترین حس دنیاست.

من هیچ‌وقت نتونستم دست‌هاتو بگیرم و انگشت‌هامو لای انگشت‌هات،

بچرخونم و لمست کنم ولی مطمئنم گرم‌ترین دستا متعلق به توئن.

من هیچوقت بغلت رو حس نکردم، اما میدونم تو زیبا ترین خونه امن منی.

من هیچ‌وقت آیندم باتو ساخته نشد ولی خوب می‌دونم دنیا مال ما بود

اگر دل به دلم داده بودی، دنیامون رنگی میشد، اگه قلبت سهم من بود،

موندنت حق من بود. تو اصلا می‌دونی خیال چیه دردت به سرم؟